Belgium

Verslag bezoek aan Nederland (Noordwijk) in het kader van Comenius

Woensdag 22 mei 2015
Met de trein en de taxi kwamen we net op tijd aan in het hotel om ons bij de anderen te voegen die net aan het inchecken waren.
Via een wandeling kwamen we in de duinen bij de plaats waar de lunch plaatsvond. Hier konden de nieuwe Comeniusdeelnemers uitgebreid met elkaar kennismaken, alhoewel het merendeel van de deelnemers nog erg per land bleef.
Na de uitgebreide maaltijd en het genieten van zon, zee en strand, brachten we een bezoek aan het Atlantikwall museum. Een gids leidde ons door een wirwar van gangen. Op filmpjes konden we zien hoe deze plaatsen vroeger werden gebruikt. Door vrijwilligers is dit gebouw, van buitenaf slechts beperkt zichtbaar, gedeeltelijk opgeknapt en werden er tonnen zand buitengehaald. Van bovenaf heb je zowel zicht op zee als zich op Noordwijk. Een monument van deze orde is zeker een aanrader als je in dit dorp op bezoek bent.
’s Avonds werd een diner voorzien dicht bij het strand, in een Italiaans restaurant waarbij je zelf geen keuze hoefde te maken. Elke tafel kreeg verschillende gerechten gepresenteerd zodat er zeker genoeg was voor iedereen. Hier maakten we ook kennis met Tia, de directeur van de Witte School.
Na de nodige afspraken voor de volgende dag en een gezamenlijk afsluitend drankje, gingen de deelnemers naar het hotel.

Donderdag 23 mei 2015
Om half 9 werden we opgewacht door Marleen, de gastvrouw van Nederland. Zij bracht ons tegen 9 uur naar de Witte School waar de presentaties rond ‘nationale helden’ van de resterende landen (Oostenrijk, Griekenland, België en Turkije) gingen plaatsvinden.
Na een hartelijk welkom door de hele school, met o.a. het schoollied, was het tijd voor de presentaties.
Bij Oostenrijk ging het vooral over het verhaal achter de vlag van Oostenrijk, zowel gescheidkundig als de moderne, eigentijdse versie.
Bij Griekenland werd een hommage gebracht aan de vrouw die ervoor zorgde dat op een bepaald moment ook vrouwen aan de Olympische Spelen mochten deelnemen.
Bij Turkije ging het vooral om de stichter van Turkije.
Wij Belgen brachten als nationale helden vooral de persoonlijke helden van de 3de kleuterklas in beeld: van mama’s, papa’s tot filmpersonages en klasgenootjes.
Bij de kleinste kleuters waren superheld Jules en zelfs kunstenaar René Magritte de helden. Hierbij niet te vergeten de personen zoals brandweerman, politieman, Mega Mindy en Mega Toby.
Het tweede leerjaar het zich hiervoor vooral gericht op Super Vippie en de Rode Duivels.
Verder werd door het 6de leerjaar ook Dirk Frimout en Manneken Pis aangereikt.
Na de presentaties was er nog overleg voor het eindverslag, gevolgd door het middagmaal. Vervolgens konden we de school in werking zien.
Om half 2 werd gewerkt aan het eindverslag. We hebben aangeboden om te blijven, maar zelfs Marleen zei dat ze daarbij niet kon helpen.
Wij hebben ons dienstbaar opgesteld en hebben Marleen, die ging vissen met de overblijvenden, geholpen. We kregen in de zee een demonstratie hoe je zelfs dicht bij de kust kan vissen met behulp van een net. Gelukkig hadden we wel beet. In ons net zaten o.a. garnalen, krabjes, een piepkleine haring, enkele mooie schelpen en … een anemoon. Na het vissen begeleidden we de leerlingen terug naar de school.
In de gastschool werd intussen alles klaargezet voor het toonmoment voor de ouders en buitenlandse gasten. Hier kwamen talrijke ouders op af. Elk jaar doet de school een toonmoment en voor deze gelegenheid werden de werken en werkjes rond ‘hun nationale helden’ tentoongesteld. Je zag duidelijk dat de hele school had meegewerkt aan dit project. Elke klas toonde ‘zijn’ nationale helden, heel divers.
Deze dag werd afgesloten met een deugddoend, gezellig samenzijn met BBQ.

Vrijdag 24 mei 2015
Vrijdagvoormiddag was een vrije halve dag tot half 12. Van deze gelegenheid maakten we gebruik om nog eens naar De witte School te gaan. Er waren kinderen die in hun klas geen enkele buitenlandse delegatie hadden gehad. We werden met open armen verwelkomd.
Om half 12 stond een bezoek aan Amsterdam op de agenda. Met de bus gingen we heen en terug. Eerst een paar uur vrij rondkuieren en daarna een ‘walking dinner’ met een geboren Amsterdammer. Hij toonde ons de hoofdstad zoals je ze zelf nooit kan ontdekken. Zo was er o.a. een huisje van 1.5 m diep. Deze rondleiding was echt een schoot in de roos en een waardige afsluiter.
Na dit hoogtepunt was het jammer genoeg tijd om afscheid te nemen van de Comeniuspartners.
Zowel onze gastvrouwen van Nederland als de delegaties van de verschillende landen waren supertevreden.

Er zijn momenteel geen berichten beschikbaar.